Sanktuarium

Metropolita warszawski podkreślił, że do powstania sanktuarium nie są konieczne objawienia ani nawet dokonujące się w danym miejscu cuda. – Niekiedy wyszukujemy miejsca cudowne i zamiast klękania przed Najświętszym Sakramentem szukamy tych cudowności – mówił, podkreślając trzy cele istnienia sanktuarium. – Chodzi o to, abyśmy modlili się o Ducha Świętego, by przez Niego następowały spotkania z Jezusem i całą Trójcą Świętą. Przychodzimy do sanktuarium po to, żeby uczyć się odpowiadać Bogu na jego świętą wolę swoim fiat. Trzeci cel wynika z kontekstu ustanowienia dzisiejszego święta, które powstało na pamiątkę zwycięstwa nad wojskami imperium osmańskiego, odniesionego pod Lepanto 7 października 1571 r. Europa została ocalona przed nawałą osmańską podobnie, jak pod Wiedniem. Nadal nam jest potrzebna modlitwa różańcowa o tożsamość naszej ojczyzny i Europy, ale drugiego Lepanto i odsieczy nie będzie. Nie dlatego że brakuje Sobieskiego, ale dlatego, że nawała prądów niemających nic wspólnego z chrześcijaństwem jest nawałą trwającą przez lata. Nie będzie możliwości obrony przed nimi jednego dnia. Obroną może być tylko jedno: nasze konsekwentne chrześcijaństwo, wiara przenikająca nie tylko emocje, nie ograniczająca się tylko do znaku modlitwy, ale przenikająca życie codzienne, odważnie przyznająca się i wyznająca Chrystusa. Nie ma innej obrony przed tymi, którzy chcą budować życie na fundamencie poza chrześcijańskim. Celem sanktuarium jest więc to, by w tym miejscu, na wzór Matki Najświętszej podejmować modlitwę i kształtować w sobie postawę chrześcijanina, który ma odwagę świadczyć o Jezusie – mówił metropolita warszawski.